Facteuren, déi d'US Schatzkäschte betrëfft

Inhalt

• Firwat Zënssätz a Yields Rise and Fall
• Wirtschaftlech Konditiounen
• Nofro
• Währungspolitik
• Versuergung
• Inflatioun

Zënter iwwer 100 Joer hunn d'Rendementer op 10 Joer US Schatzkammernoten (T-Noten) erheblech variéiert, an am Héichpunkt vun engem 100-Joer nidderegen am Wanter 2020. Am Februar 2020 ass den Taux vun 10 Joer ënner 2% op e gefall schwaach 1,5%. Dëst ass deen niddregsten Taux an der verfügbarer Geschicht vun 10-Joer Schatzkäschten.

Vum Dezember 1990 bis de Wanter vun 2020, loungen d'USA 30-Joer Schatzkammerobligatiounen (T-Obligatiounen) vun engem Héichpunkt vun 8,26% am ​​Januar 1990 op e Minimum vun 1,97% am Februar 2020.

Am ganzen 1916 bis 2020 sinn d'Obligatiounsrendungen ni wierklech stabiliséiert fir laang eropzekommen a falen op der Nout vun de Mäert. Schlussendlech hu vill Faktoren d'US Schatzkierper noginn iwwer déi méi wéi 100 Joer Period.

Firwat Zënssätz a Yields Rise and Fall

Och wann Investisseuren traditionell Obligatiounen an hiren Investitiounsportefeuille hale fir der renomméierter gréisserer Volatilitéit vun Aktien entgéint ze wierken (sougenannte Hedging), si béid finanziell Instrumenter onbestänneg, ënnerscheede sech nëmmen a wéi hir Fluktuatiounen dem géigneresche Maart entspriechen.

Et gi fënnef Faktore vun der Federal Reserve unerkannt (D'Fed) déi d'Zënssätz vun de méi kuerzfristeg T-Rechnungen beaflossen - déi an der Reife bis zu 52 Wochen reechen - awer all fënnef Faktoren droen op d'mannst esou vill zu den ugebuedenen Tariffer op méi laangfristeg Schatzkäschten an Obligatiounen, wärend se och de Rendement beaflossen. Dës Faktore sinn:

• Wirtschaftlech Konditiounen: Investisseursentiment a Vertraue gi vu wirtschaftleche Faktoren beaflosst, wouduerch se méi stabil Investissementer kucken.
• Nofro fir riskéierend Wäertpabeieren: D'Demande klëmmt wann d'wirtschaftlech Konditioune forcéieren d'Investisseuren no Retouren ausserhalb vum Boursemaart ze sichen.
• Versuergung vun T-Rechnungen: Wann d'Demande fir T-Rechnungen schwankt, da mécht d'Offer. D'Fed kann d'Versuergung erhéijen oder reduzéieren als Deel vu senger Währungspolitik.
• Währungspolitik: D'Fed benotzt Währungspolitik fir Inflatioun oder wirtschaftlech Schwéngungen ze kontrolléieren.
• Inflatioun: Eng Erhéijung vun de Präisser, an e Réckgang vum Kafwäert vun de Währungen.

Och wann d'Federal Reserve den Effekt weist, datt dës fënnef Faktoren op kuerzfristeg T-Rechnungen hunn, beaflossen se och méi laangfristeg Tariffer an Ausbezuelen.

Wirtschaftlech Konditioune verursaache Investisseure méi Obligatiounen ze kafen, wouduerch d'Präisser vun den Obligatiounen eropgoen, wat hir Rendement negativ beaflossen.

Wirtschaftlech Konditiounen

Et gouf drop higewisen datt wann d'Zënssätz op de Stéiermäert eropgoen, d'Bunnspräisser éischter falen. Wann Tauxen ufänken op Biermäert zréckzekommen, tendéieren d'Präisser vun den Obligatiounen. Obligatiounspräisser an Akommes klammen a fale vis-à-vis vuneneen.

D'Erhéijung an de Fall vun de Präisser vun den Obligatioune si korreléiert mam Alter vun den Obligatiounen zousätzlech zu der Nofro. Obligatioune gi mat fixen Tauxen ausgestallt, an Investisseure sichen ëmmer no den héchste Rendementer. Wann nei Obligatiounen zu méi héijen Tauxen ausgestallt ginn, fale Präisser fir existent Obligatiounen, well d'Demande fir nei Obligatiounen eropgeet. Ëmgedréit, wann Emissiounsraten niddereg sinn, fuerderen Investisseuren existent Obligatiounen déi méi héich Tauxen hunn.

Nofro

Perioden vu finanzieller Onsécherheet erhéijen d'Demande fir finanziell Instrumenter déi ugesi gi manner Risiko ze droen - d'Scholdeninstrumenter vun der US Regierung (T-Rechnungen an T-Noten) ginn allgemeng als déi sécherst op der Welt ugesinn. Als Resultat vun enger erhéiter Nofro fir nei oder existent Schatzkammer akzeptéiere Investisseuren méi niddereg Tariffer an Rendementer, trotz enger méiglecher Baisse vum Joer iwwer Joer Gewënn.

Währungspolitik

Obligatiounen hu méi wéi eng Regierungsfunktioun. Nieft Sue sammelen, hunn Obligatiounen an hir ugebueden Zënssätz en Afloss op d'Finanzmäert am Allgemengen. D'Fed kontrolléiert net laangfristeg Tariffer, awer hir Politik mat Bezuch op kuerzfristeg Tariffer setzt d'Basis fir Rendement op Staatsobligatiounen mat méi laangenen Zäiten.

D'Federal Reserve benotzt seng monetärpolitesch Muecht fir Tariffer an Inflatioun ze beaflossen.

No der Finanzkris 2007-2008 huet d'Federal Reserve d'Zënssätz sou niddereg wéi méiglech gehale fir de Betriber méi einfach Suen ze léinen. Si hunn d'Tariffer erofgesat op Niveauen passend fir wirtschaftleche Wuesstum, a kombinéiert Tariffer mat extravagante Réckkaf vu Regierungsverméigen, an enger Politik bekannt als quantitativ Erliichterung. Dës Politik gouf no der Finanzkris weltwäit ëmgesat.

Versuergung

Regierungsobligatioune existéieren fir den Zweck Kapital ze sammelen, dat d'Regierung fir Initiativen, Paieziedel oder fir Scholdendéngscht brauch. Wann d'US Regierung e federaalt Budgetsiwwerschoss huet (wéi se an der Period 1998-2000 gemaach huet), huet se manner Nout fir ausgeléinte Suen a wäert manner Schatzkaarte a Obligatiounen ausginn.

Inflatioun

Tatsächlech Inflatioun (awer och Inflatiounserwaardungen an der Finanzgemeinschaft) tendéiert d'Zënssätz ze erhéijen an d'Bandrendementer ze erhéijen. D'Ursaach vun den erhiefte Rendementer vun de spéiden 1970er a fréien 1980er war déi héich Inflatioun zu där Zäit, déi den US Federal Reserve President Paul Volcker gefouert huet fir kuerzfristeg Zënssätz dramatesch an de fréien 1980s eropzesetzen.

Denkt drun datt a Perioden vun héijen Inflatiounsraten déi reell Rendement (no Inflatiounsrendement) Investisseure méi niddereg si wéi et ausgesäit - wann d'Inflatioun eropgeet, d'Bandrendementer ginn erof. Dem Paul Volker seng dramatesch Erhéijung vun den Tariffer huet zu méi héije Rendementer vun allen Tresorinstrumenter gefouert.